عارفانه های یک دوست

(در دل شیدامن)

آمد اما ، چشم شهلایش کمان بسته بود

آن نوازشگرنمی دانم چرا ، مست رویایی نبود 

دردل شیدای من ، عکس روخش نقش بسته بود

یارهمان یاربود ، اما نمیدانم چرا عشق راازدلش شسته بود

نقش عشق وآرزو ها ناگهان درمن شکست

چون که آن بوسه هایش گرمیی ، بی پروا نداشت

در دل رسوای من عشق غوغای به پاکرد بود

برق چشمش ، ولی ازعشق خاموش بود

دیداید چشم درخشان را درصدف ؟

آن بلورین اشگها ، خشگیده بود

درلبم فریاد دل خاموش نبود

ای دریغ آن مست وبی پروا نبود

دیگری هم بود و اما(غلام)بی خبر

درد عشقش نشان از، سودا نبود

غ..ر..آ..